Sztambroch to wizualna opowieść o wydobywaniu kamienia, które pozostawiło trwałe ślady w krajobrazie przyrodniczym Bielska-Białej i okolicy. Autor, związany z nim, zainteresowany jego tkanką, w długich obserwacjach i wędrówkach na wskroś „miasta w górach” i poza jego obrzeża, odnajduje i dokumentuje owe ślady oraz zbiera od mieszkańców wspomnienia na temat pracy w kamieniołomach i o tym, co działo się z nimi, gdy przestały być własnością niemieckojęzycznej ludności. Tworząc opowieść, a jednocześnie troszcząc się o lokalne środowisko, rozpoczyna nieagresywną pracę z krajobrazem – inscenizuje niektóre fotografie z krążącej w nim materii. Cykl ukazuje lokalne sploty pomiędzy przyrodą, architekturą i społeczeństwem okolicy dwumiasta, jednocześnie obnażając kruchość konstruktów natury i kultury, centrów i peryferii, zacierając pomiędzy nimi granice. Narracja przecina i łączy w całość różne punkty z osi czasu, przenosi w miejsca widywane, lecz niedostrzegane, stanowiąc przy tym ważny element niedopowiedzianej dotąd małej historii, która pozwala czytać miasto w nowych kontekstach względem industrialnej historii regionu.